Temel Lazca-Türkçe Sözlük Taslağı

_________________________________________________


Ziyaretçilerimizin dikkatine


Bu taslağımızda eksik olan ve uydurma olmayan kelimeleri biliyorsanız, ya da bazı kelimelerin tanımını yetersiz bulduysanız, lütfen, adınızı, soyadınızı, konuştuğunuz Lazcanın hangi ilçenin hangi köyü veya mahallesinden olduğunu belirterek örnek cümlelerini yazarak bize bildiriniz. (Hele Hopa ve Çxala diyalektleri ile ilgili yazılarımız henüz oldukça yetersizdir. Ayrıca kül renkli harfler ile yazdıklarımızın doğrulanması gerekmektedir.) E-posta adresimiz şöyledir. goichi.kojima@free.fr. Yardımınızı bekliyoruz.

______________________________________________________________________


Lazca-Türkçe Sözlük bölümü : A, B, C, Ç, Ç’, D, E, F, G, Gy, Ğ, H, İ, J, K, K’, Ky, Ky’, L, M, N, O, P, P’, R, S, Ş, T, T’, U, V, X, X’, Y, Z, Z*, 3, 3’


Türkçe-Lazca İndeks bölümü : A-Ç, D-J, K-R, S-Z

______________________________________________________________________


1. Yazarları 2. Kısaltmaları 3. Alfabe 4. Maddebaşları 5. Etimoloji

______________________________________________________________________


1. Yazarları


Başyazarı : Gôichi (Goişi) KOJİMA


Ortak yazarları : (Buraya adını koymadığımız çok sayıda kişinin yardımı vardır.)

Birol Topaloğlu (Pazar-Apso)

Ali Osman Aykut (Pazar-Cigetore)

Seçkin Yeniçırak (Çamlıhemşin-Ğvant)

Tahsin Ocaklı (Ardeşen-Ok’ordule)

Sedat Alptekin (Ardeşen-Ortaalan) (Ortaalan köyünün Lazca adı yoktur.)

Musa Karaalioğlu (Fındıklı-Ç’anapet)

Yücel Yırdırımkaya (Fındıklı-Ç’enneti)

Nurdoğan Demir (Fındıklı-Sumla) (Sumla köyünün adı, Sumle şeklinde de söylenir. Ayrıca (FN-Sumla-C) işaretli örnekler, Ceyhun Nurdoğan tarafından verilmiştir.)

Recai Ataseven (Fındıklı-Paçva/Ç’alanez*i, Borçka-Çxala-Makret)

Kâmil Aksoylu (Arhavi-Lome)

Osman Şafak Büyüklü (Arhavi-Borğola, AH-Gidreva)

Ramiz Bekâroğlu (Hopa-P’eronit)

Taner Merttürk (Borçka-Çxala-Çxalazeni)

Timur Cumhur (Akçakoca-Döngelli) (Timur Cumhur’un yaptığı araştırmaya göre Döngelli’li Lazların çoğu 1877 yılında Hopa’ya bağlı köylerden gelenlerin torunlarıdır. Başta Makreal olmak üzere Limani, Sarp, P’eronit vs köylerinden göçmüşler.)

_____________________________________________________________________________


2. Kısaltmaları


2.1. Kaynak kısaltmaları (şairler, derleyenler ve yayınlar)


A.A. = Ayhan Alptekin (AŞ-Ortaalan)

A.A.S.Y. = Alost’a Amek’a (S.Y. [= Seçkin Yeniçırak] tarafından derlenmiş)

A.D. = Abaşişi Doğani (FN-Sumla)

A.O.A. = Ali Osman Aykut (PZ-Cigetore)

G.K. = Gôichi Kojima

H.D. = Hatice Demirkıran (ÇM-Mek’alesk’irit)

H.K. = Hasan Kalay (ÇM-Mek’alesk’irit)

İ.P. = İsmana Paşa (PZ-Noxlamsu)

K.A. = Kâmil Aksoylu (AH-Lome) (K.A. işaretli atasözleri ve açıklamaları, “Laz Kültürü” adlı kitapta yayınlanmıştır : Phoenix Yayınevi, Ankara, 2009 Temmuz)

K.K. = Kadri Kurtoğlu (AH-P’ayante)

K’.H. = K’ek’t’i Hevalik’a (ÇM-Ğvant) (K’.H. işaretli dest’ani’ler, Seçkin Yeniçırak tarafından toplanıp “Hevalik’a Dest’ani” olarak yayınlanması için hazırlanmaktadır.)

K’.M. = K’aralişi Mustava (FN-Xazara)

K’.Z. = K’uyruğina Zabit’ina (ÇM-Ğvant)

M.K. = Musa Karaalioğlu (FN-Ç’anapet)

N.T. = Nurettin Terbıyık (AŞ)

O.Ş.B. = Osman Şafak Büyüklü (AH-Borğola)

S.A. = Sabit Akatin (ÇM-Ğvant)

S.Y. = Seçkin Yeniçırak (ÇM-Ğvant)

X.T. = Xacamedoğli Tasini (AŞ-Ok’ordule)

Y.T. = Yaşar Turna (AH-Musazade)


B.Ç. = Bozulmuş Çalışma = “Lazca Gramer / Lazuri Grameri / Laz Grammar” Gôichi Kojima ve İsmail Avcı Bucaklişi, Chiviyazıları Yayınevi, İstanbul, 2003 Temmuz.

L.G. = “Lazca Gramer” http://lazepesi.dosti.free.fr ve http://ayla7.free.fr/laz/grammaire.html


2.2. Diğer kısaltmalar ve işaretler


PZ = Pazar

PZ-B.T. = Pazar (Birol Topaloğlu tarafından derlenmiş)

ÇM = Çamlıhemşin

AŞ = Ardeşen

FN = Fındıklı

AH = Arhavi

HP = Hopa

ÇX = Çxala (Borçka-İçkale)

ÇX-R.B. = Çxala (Ramiz Bekaroğlu tarafından derlenmiş)

AK = Akçakoca

TM = Taner Merttürk

ONT = Osman Nuri Merttürk


~ = ve veya arası : ör. (ÇM ~ FN) = Çamlıhemşin, Ardeşen ve Fındıklı ; (FN ~ ÇX) = Fındıklı, Arhavi, Hopa ve Çxala

= bakınız

= eşanlamlı değil

+ = aynı köklü olup kökbaşı veya kök ilâvesi değişik olan

++ = aynı köklü olup fiilbaşı değişik olan

[< ] = -den gelme : ör. [< Fra.] = Fransızcadan gelme


Arp. = Arapça

Azt. = Aztekçe (= Meksika yerli dillerinden biri)

Far. = Farsça

Fra. = Fransızca

Hol. = Hollandaca

İng. = İngilizce

İsp. = İspanyolca

İta. = İtalyanca

Kür. = Kürtçe (= Kurmançça/ Kurmanci)

Lat. = Latince

Rus. = Rusça

Tür. = Türkçe

Yun. = Yunanca-Rumca


1.tek. = birinci şahıs tekil özneli

1.tek.ö.3.dat.tü. = birinci şahıs tekil özneli ve üçüncü şahıs datif tümleçli

1.tek.ö.3.aps.tü. = birinci şahıs tekil özneli ve üçüncü şahıs apsolütif tümleçli

2.çoğ. = ikinci şahıs çoğul özneli

2.tek. = ikinci şahıs tekil özneli

2.tek.ö.1.aps.tü. = ikinci şahıs tekil özneli ve birinci şahıs apsolütif tümleçli

3.tek. = üçüncü şahıs tekil özneli

3.tek.ö.1.dat.tü. = üçüncü şahıs tekil özneli ve birinci şahıs datif tümleçli

3.tek.ö.1.aps.tü. = üçüncü şahıs tekil özneli ve birinci şahıs apsolütif tümleçli


A = apsolütif (yalın durum)

D = datif (*) (-s/-z durumu, faydalanan durumu)

E = ergatif (-k durumu)

H = hemcins (**)

L = lokatif (*) (-s/-z durumu, bulunma durumu)

Y = yüklem

ø = öznesiz veya tümleçsiz

(*) Lazcada, (1) datif ile lokatif eşbiçimlidir; (2) cümlenin datif üyesi fiilin çeşidi ve kipine göre ya öznesi ya da « datif tümleci = faydalananı » olur. Gramer sayfalarına bakınız. Ayrıca Akçakoca diyelektler ile ilgili maddelerde “D” işareti “datif işlevli direktif” anlamına da kullanılmıştır.

(**) Hemcins özne ve tümleç, fiilin öznesi veya tümleci gibi göründüğü halde fiilin anlamına herhangi bir şey katmaz. Genelde apsolütif (= yalın) durumda olur.Pek nadiren lokatif durumda da gözlemlenir.


Aø = apsolütif özneli tümleçsiz

AD = apsolütif özneli datif tümleçli

ADL = apsolütif özneli datif ve lokatif tümleçli (*)

ADY = apsolütif özneli datif tümleçli yüklemli

AD.Abl = apsolütif özneli datif ve ablatif tümleçli

AHD = apsolütif özneli hemcins ve datif tümleçli

AL = apsolütif özneli lokatif tümleçli (*)

AY = apsolütif özneli yüklemli

A.Abl = apsolütif özneli ablatif tümleçli

A.Dir = apsolütif özneli direktif tümleçli

Bø = birleşik oblik durumda özneli tümleçsiz

Dø = datif özneli tümleçsiz

DA = datif özneli apsolütif tümleçli

DAY = datif özneli apsolütif tümleçli yüklemli

DH = datif özneli hemcins tümleçli

DL = datif özneli lokatif tümleçli (*)

DY = datif özneli yüklemli

D.Abl = datif özneli ablatif tümleçli

DA.Dir = datif özneli apsolütif ve direktif özneli

D.Dir = datif özneli direktif tümleçli

DG = datif özneli genitif tümleçli

Eø = ergatif özneli tümleçsiz

EA = ergatif özneli apsolütif tümleçli

EA.Ens = ergatif özneli apsolütif ve enstrümantal tümleçli

EAL = ergatif özneli apsolütif ve lokatif tümleçli (*)

ED = ergatif özneli datif tümleçli

EDA = ergatif özneli datif ve apsolütif tümleçli

EDAL = ergatif özneli datif, apsolütif ve lokatif tümleçli (*)

EDL = ergatif özneli datif ve lokatif tümleçli (*)

EH = ergatif özneli hemcins tümleçli

EL = ergatif özneli lokatif tümleçli (*)

EL.Ens = ergatif özneli lokaf ve enstrümantal tümleçli (*)

E.Abl = ergatif özneli ablatif tümleçli

E.Dir = ergatif özneli direktif tümleçli

E.Post = ergatif özneli son-edatlı postpozisyonel tümleçli

Hø = hemcins özneli tümleçsiz

øø = öznesiz tümleçsiz (**)

øA = öznesiz apsolütif tümleçli (**)

øAL = öznesiz apsolütif ve lokatif tümleçli (*)(**)

øADL = öznesiz apsolütif, datif ve lokatif tümleçli (*)(**)

øD = öznesiz datif tümleçli (**)

øDA = öznesiz datif ve apsolütif tümleçli (**)

øDL = öznesiz datif ve lokatif tümleçli (*)(**)

(*) Yukarıdaki kısaltmalarda “L” ile simgelenen tümleç, bazen direktif durumdaki isim de olabilir. Ayrıca yer veya yön belirten zarflar da lokatif tümlecinin yerini alabilir.

(**) “ø” ile simgelenen öznesiz fiillerin “gösterilmeyen öznesi”, “Lazlar tarafından genelde inanılan doğaüstü varlık” olarak değerlendirilebilir.


abl. = ablatif (= -şe/ -şa/ -şen durumu, ayırma durumu)

aps. = apsolütif (= yalın durum)

arg. = argo

bağ. = bağlaç

bed. = beddua

bsz = belgisiz

bsz s. = belgisiz sıfat

bsz z. = belgisiz zarf

bsz zm. = belgisiz zamir

bul.f. = bulunma fiili

c.ö.-e. = cümlemsi ön-edatı

c.s.-e. = cümlemsi son-edatı

c.2-e. = cümlemsi iki-taraf-edatı (= iki parçadan oluşan cümlemsi edatı : Parçalarının biri fiilin önüne, öbürü fiilin arkasına konur.)

ç.f. = çekicilik fiili

dat. = datif (= fiil çekiminde şahsının gösterildiği -s/-z sonekli durum)

def.f. = defektif fiil (= çekiminde bazı biçimleri eksik olan fiil)

değ.f. = değerlendirme fiili

dey. = deyim

dil. = dilek kipi

dir. = direktif (= -şe/ -şa durumu, yönelme durumu)

dö. = dönüşlü

dö.ç.f. = dönüşlü çekicilik fiili

e.f. = evrim fiili

emp. = emperfektif

ens. = enstrümantal (= -te/ -ten durumu, araç durumu)

erg. = ergatif (= -k durumu)

eşb. = eşbiçimli

ett.f. = ettirgen fiil

f. = fiil, fiili

f.-i. = fiil-isim (= fiilden türemiş isim, fiilin isim hali)

f.-s. = fiil-sıfat (= fiilden türemiş sıfat)

f.-z. = fiil-zarf (= “fiil + son-edat” biçiminde zarfsal cümlemsi)

fb. = fiilbaşı

g.-e. = gezen-edat, gezen-edatı

geç. = geçmiş zaman

gel. = gelecek zaman

gen. = genitif (= -şi durumu)

h.ü. = hayvana verilen emir ünlemi

hal f. = hal fiili

har.f. = hareket fiili

hay. = haykırışlı

i. = isim (= ad)

i.s.-e. = isim son-edatı

ist. = istek kipi

iş. = işaret

iş.zm. = işaret zamiri

i.2-e. = isim iki-taraf-edatı

kb. = kökbaşı

k.f. = kopula fiili (= koşaç işlevini yapan fiil)

lok. = lokatif (= fiil çekiminde şahsının gösterilmediği -s/ -z sonekli durum)

mec. = mecaz

osz. = olumsuz

ö.-e. = ön-edat, ön-edatı

part. = partisip (= fiilden türemiş sıfat-zarf)

perf.  = perfektif

pos. = postpozisyonel (= hamu şeni gibi son-edatın önündeki durum)

s. = sıfat, sıfatı

s.-e. = son-edat, son-edatı

s.-z. = sıfat-zarf (= hem sıfat hem zarf)

sö.a.e. = söz aktarma edatı

sü.f. = süre fiili

ş. = şahıs

ş.zm. = şahıs zamiri

şm. = şimdiki zaman

şsz. = şahıssız kip

tec. = tecrübe kipi

tek.  = tekil

tü. = tümleç

ü. = insan arasında kullanılan ünlem

v.f. = varlık fiili

yet. = yeterlik kipi

yoks.part. = yoksunluk partisipi

yük. = yüklem

z. = zarf (= belirteç), zarfı

zm. = zamir (= adıl), zamiri

______________________________________________________________________


3. Alfabe


Lazca diyalektlerde bulunan 38 adet foneme denk gelen, ve bu taslakta kullanılan harfler şöyledir.

A, B, C, Ç, Ç’, D, E, F, G, Gy, Ğ, H, İ, J, K, K’, Ky, Ky’, L, M, N, O, P, P’, R, S, Ş, T, T’, U, V, X, X’, Y, Z, Z*, 3, 3’


3.1. Fırlatmalı-fırlatmasız ayrımı olan konson grupları


Kapantılı konsonlar


sesli (**) konsonlar b [b], d [d], z* [dz], c [d3], gy [gi], g [g]


sessiz (**) konsonlar p [p], t [t], 3 [ts], ç [t∫], ky [ki], k [k]


fırlatmalı konsonlar p’ [p’], t’ [t’], 3’ [ts’], ç’ [t∫’], ky’ [ki’], k’ [k’]


Ovmalı konsonlar sesli (**) ğ [γ], sessiz (**) x [χ], fırlatmalı x’ [χ’]

(**) Dilbilimde “sesli” terimi “ses tellerinin titreşimi ile telâffuz edilen” demektir; halk dilinde gibi a, e, i, o, u vb harflerle yazılan fonemleri kastetmez. Bunun zıtı olan “sessiz” terimi ise “ses tellerinin titreşimi olamksızın telâffuz edilen” demektir.


3.2. Yazım kılavuzu


Lazcada henüz herkes tarafından kabullenen bir yazım kılavuzu oluşmuş değil. Lazcayı yazan her insan kendi düşüncesine göre doğru bulduğu şekilde yazıyor.


Bu sözlük taslağında her kelime, baş-yazarı Goişi Kojima’nın uyguladığı dilbilimsel prensiplere göre yazılmıştır. Bu prensipler, yeterince tartışma yapıldıktan sonra detaylı açıklanacaktır. Şimdilik ancak aşağıdakileri açıklıyoruz.


3.2.1. Vuayel arkasında /r/ fonemi


3.2.1.1. İki vuayel arasındaki /r/


Vuayel arasında bulunan /r/ fonemi, birçok diyalektlerde ya telâffuz edilmez ya da /y/ olarak telâffuz edilir. Bu taslakta /r/’li değişkenleri temsilî biçimi olarak gösterip ayrıca /r/’siz biçimleri de ya yanında ya da örneklerde gösterdik.


3.2.1.2. /-rs/, /-rt’u/ vs


Fiillerin çekimlerinde bulunan /-ers/, /-ors/, /-rt’u/, /-rt’i/ vs gibi konson gruplarında /r/ fonemi, birçok diyalektlerde telâffuz bazen edilir bazen edilmez. Bu taslakta /r/’li değişkenleri temsilî biçimi olarak gösterip /r/’siz biçimleri de örneklerde gösterdik.


3.2.2. Kelime sonunda /s/ ve /z/ fonemleri


Lazca kelimelerin sonunda /s/ ile /z/ fonemleri arasındaki ayrım anlamlı değildir. İki fonem birlikte bir arşifonemi oluşturur. Yani, hangisi telâffuz edilse de kelimenin anlamı değişmez.


Pazar ve Çxala diyaleklerinde kelime sonunda /z/ fonemi telâffuz edilmez gibidir : daima /s/ olarak gerçekleşir. Çamlıhemşin ve Ardeşen diyalektlerinde kelime sonunda ne /s/ ne /z/ bulunur. Fındıklı, Arhavi ve Hopa diyalektlerinde yöreye göre, ve arkasına gelen foneme göre, ya /s/ ya /z/ telâffuz edilir. Bu taslakta değişkenlerin her biri, bir prensipe göre değil, günlük konuşmada gözlemlendiği gibi yazılmıştır.


3.2.3. Konson arkasında /v/ ve /f/ fonemleri


Lazcada /v/ ile /f/ fonemleri başka bir konson arkasında bulunduğunda aralarındaki fonolojik ayrımı anlamlı değildir. İki fonem birlikte bir arşifonemi oluşturur. Yöreye göre, ve arkasına gelen vuayele göre, ya [v], ya [f], ya [fv] ya da [w] olarak gerçekleşir. Bu taslakta, bazı ortak yazarlarının alışkanlığının tersine, prensip olarak (*), daima tek v harfi yazılmıştır. (*) Şayet bazı diyalektler için kva yerine kfa ve kfva (taş), otva yerine otfa ve otfva (çatı) gibi yazılış kabul edilirse kwa (taş), gamatxweri (evli kadın) gibi yazılışlar da kabul edilmeli olur. O zaman, foneme göre değil, fonetiğe göre yapılan yazım kılavuzu olup 38 adet harf asla yetmez hale gelirdi.

______________________________________________________________________


4. Maddebaşları


4.1. Fiillerin temsilî biçimi


Bu taslakta Lazca fiillerin temsilî biçimi (= maddebaşında gösterilen biçim) olarak bildirme kipi emperfektif şimdiki zaman üçüncü şahıs tekil özneli ve üçüncü şahıs tümleçli biçimi kullanılmıştır.


Neden fiil-isim halini (= “mastar biçimi”ni) kullanmadık ?


Lazcada fiil-isim haline sahip olmayan çok sayıda fiil bulunuyor : örneğin, uğun (cansız bir şeye sahiptir), unon/ unons (istiyor), uyonun/ uonun/ ux’onun (canlı varlığa sahiptir) vs vs. Şayet fiil-isim halini fiilin temsilî biçimi edersek sözlüğümüzde bu tür fiillerin yeri yok olurdu.


Sözlüklerde fiil-isim halinin temsilî biçimi olarak kullanılmadığı çok sayıda dil bulunuyor : Latince, çağdaş Rumca, Gürcüce, Japonca vs vs. Her dilin yapısı başkadır. Lazca sözlük hazırlarken kimse Türkçe, İngilizce, Almanca vs gibi diller ile ilgili sözlüklerde uygulanan prensipleri gereksizce taklit etmek zorunda değildir.


4.2. Yabancı kökenli kelimeler


Türkçe sözlüklerde « elektrik, televizyon, radyo, enflasyon, makyaj, dans, saat, felsefe, psikoloji, tarih, kimya, Allah, ibadet, aptes » vs yabancı dillerden gelme olduğu kesin bilinen kelimeler doğal olarak maddebaşı ediliyor.


Bu durum tüm diller için geçerlidir.


Dolayısıyla Lazca sözlüğümüzde de « elektriği, televizyoni, askerluği, pencere, tencere, matbaa, cami » vs diğer dillerden gelme olduğu belli görünen kelimeleri doğal olarak maddebaşı ettik.

______________________________________________________________________


5. Etimoloji


Lazca kelimeler hakkında etimolojiye genelde girmedik (*).


Laz dili eskiden beri yazılı edebiyata sahip olan dillerden olmadığından dolayı kelimelerin eski zamanlardaki biçimlerini bilemiyoruz. Çeşitli diyalektleri karşılaştırarak « bugünden birkaç kuşak önceki durumunu hesaplamak » elbette mümkündür. Fakat Lazcanın fonetik ve fonolojik sisteminde hangi çağlarda nasıl değişme olmuş olduğunu bilme imkânımız yoktur.


Bu koşulda örneğin Lazların geleneksel yerleşim sahasında bulunan yer adları hakkında etimoloji yapmaya kalkarsak ancak çocukların evcilik oyunu gibi bir sonuca varmaya mahkûmuz.


(*) Yakın zamanlarda komşu dillerden Lazcaya girmiş olduğu tahmin edilen bazı kelimeler hakkında etimoloji yapabilirdik. Örneğin,

(1) Lazca k’aravi (FN ~ HP) kelimesi (= gemi) Yunanca-Rumca καράβι (/karavi/ = gemi) kelimesi ile eşanlamlı ve hemen hemen eşbiçimlidir.

(2) Lazca potlik’a (AH) kelimesi (= karanlıkta bir yere giderken aydınlatma aracı olarak kullanılan bez fitilli gazyağı şişesi), Fransızca kökenli Rusça бутылка (/butylka/ = “şişe”) kelimesini çağrıştırıyor;

(3) Lazca sirafi (PZ) ve skiyafi (FN ~ AH) kelimeleri (= ustura), Yunanca-Rumca

ξυράφι (/ksirafi/ = ustura) kelimesine oldukça yakındır;

(4) Lazca met’aksi (PZ)(FN ~ AH) ve mek’t’asi (ÇM) (= ipek) kelimeleri de Yunanca-Rumca μέταξα (/metaksa/ = ipek) ile hemen hemen eşbiçimlidir;

...... Ama tüm Lazca kelimeler için bilimsel araştırma yaparak güvenilir sonuca varmak olanaksızdır.


Dolayısıyla :

(5) Ancak şüphesiz Yunanca-Rumca πόλη kelimesinden gelmiş olan Lazca p’oli (ÇM) “şehir” ve P’oli (FN-Ç’anapet) “İstanbul” kelimeleri gibi istisnaların etimolojisi açıklanmıştır.


Fakat bazı Türkçe kelimeler için etimoloji ile ilgili notları koyduk.


Bir Lazca-Türkçe sözlükte normalde Türkçe kelimelerin etimolijisi gerekmez. Buna rağmen niye öyle notlar koymaya karar verdik ?


Dünyada var olan dillerin tümünde diğer dillerden alıntı edilen kelimeler çok sayıda bulunuyor. Örneğin İngilizce kelimelerin yarısından fazlası Fransızca’dan gelmedir. Fransızca bilimsel terimlerin büyük kısmı Yunanca kökenlidir. Japonca kelimelerin yarısından fazlası Çin dilleri vs yabancı dillerden gelmedir. Tayca kelimelerin yüzde sekseni kadar Sanskritçe vs yabancı kökenlidir. Türkçe’de de Farsça’dan, Arapça’dan, Yunanca’dan, Fransızca’dan gelme binlerce ve binlerce kelime bulunuyor. Halbuki bugün Türkiye’de şöyle asılsız ve aşağılayıcı iddia sıklıkla duyuluyor : “Lazca’da şu kelime eksik, bu kelime eksik. Dolayısıyla Lazca medenî bir dil değil” vs vs...... Bu durumda bazı Türkçe kelimeler arasında diğer dillerden gelme olanlarına ayrıca dikkati çekmeyi gerekli gördük.

______________________________________________________________________